Todo O Tempo Do Mundo.
Ariadna lembra aqueles vinte dias felices que pasaron entre a mana en que chegou a aldea na furgoneta dos panadeiros e a mana en que Valente, o seu avo, a deixou no aeroporto, camino de Canada, onde emigraron os seus pais despois de ser despedidos do traballo. Dias inesquecibles de veran nos que esta rapaza de case doce anos aprendeu na casa da Albariza o nome de cada unha das arbores e a identificar o son do rio e da fervenza, do merlo e do paspallas. Da man do avo Valente, Ariadna abre os ollos a un mundo que e por ultima vez e a unha maneira de caminar pola vida que durara sempre. Unha novela emocionante, que paga a pena ler aos dez e aos cincuenta anos. Un relato moi fermoso que describe de que estamos feitos, como se conforma a propia vida e onde, con quen, ou como ordenamos prioridades.
